سپهر خلسه
صورت های جدید سیاوش راد

میگرفت به حرفای بابائه خندم
ارزشو یه سریشو حالا میفهمم
مثلا چرا به دود گیر میده
خیلی وقتا چون زود دیر میشه
یکی میگه چتم یکی میگه نابغم
من میگم همون عوضیه سابقم
گرچه یه خورده فرق کرده ذائقم
تو دخترا بی تو رفیق نباس وا بدم
مشکل چیه پیشگیری اگه ما
میکنیم تا وضعیت جیب زیغی نشه
راستشو بخوای اومدم این بالا فقط
واسه اینکه بگم ریز میبینمت
خالی ترم از این قوطیای toburg
پس سلامتی سر همه لوتیای تو غربت
دنیامون دست تاس سرنوشت
حتی جفت شیشم اومد بذار واسه سرنوشت
بذار واسه سرنوشت
هعی منو ببین هعی دستمو بگیر
دنیا شده پره صورتای جدید
صورتای جدید صورتای جدید
با یه تیله میشه جوره راه جدید
صورتای جدید صورتای جدید
لبه میره بازم رو لبای جدید
صورتای جدید صورتای جدید
ولی نفس میکشیم هنو تو هوای قدیم
تو هوای قدیم رفقای جدید
اینا دردتو نمیفهمن
به اشک تو میخندن
اینا دردتو نمیفهمن
به اشک تو میخندن
اومدم این بالا رو سقف رویاها
چشا مثل شیشه های هواپیماها
دیگه باز نمیشه دنیا باج نمیده
تا به کار بگیره مارو شبایی بابا
بهم دارن میگن آزادی نبرده
بین منو خودم باید یکی برنگرده
طرح نکرده کسی حل نکرده معمای دنیارو
داشِ من نچسب بش
هرجا میرم نگاهاشون روی منه
من عادت دارم من عادت دارم
تو امشب برام دوست فردا میشی دشمنم
من عادت دارم من عادت دارم
دنیا شده پره صورتای جدید
صورتای جدید صورتای جدید
با یه تیله میشه جوره راه جدید
صورتای جدید صورتای جدید
لبه میره بازم رو لبای جدید
صورتای جدید صورتای جدید
ولی نفس میکشیم هنو تو هوای قدیم
تو هوای قدیم رفقای جدید
اینا دردتو نمیفهمن
به اشک تو میخندن
اینا دردتو نمیفهمن
به اشک تو میخندن