ورس ۱ :
کفیتو بپوشو لباس تن کن / می‌خوام ببرمت جایی‌ ک ماجراست چند دور
بزنی‌ ببینی‌ چند چنده شهر / تا بعد بشی‌ من یه نمه پرکند تر
من ، همون ک خوش بود یه وقتی‌ / سر حال و سنگ سفت بود می‌فهمی
همچی‌ پیچید روی همین حساب / روزشم مس همه حتا روز تحویل سال
همیشه متنا بلند بود مشتی‌ / رفیق هر نوعش با هر نوعی گشتیم
و دیدیم ک تش باز زخمی تنهاییم / ولی‌ خو خوش گذشت یه وقتهایی
غصّه که مال قصه هاس / ما خوشیم همهجوره رو زمین با چشم باز
همین دلیل شادی مارو میده / ک سادترش میشه یه گرگه بارون دیده

ورس ۲ :
تمام طول روزتو میکنی‌ تخمی سپری / فکر چیزی ک باختی ببری
او مغزتو میگاد مس سگ پشیمونی / تو گفته بودی که راه سختو میتونی‌
اما بعد دیدی تویی‌ و کمی‌ مایه تو‌ جیب / به جایی‌ نمیرسی با این قدمای کوچیک
این زندگی‌ گفت ۲ چیزو یاد پس بگیر / امید بده بجاش بیلاخ پس بگیر
یاد میگیری ک ناشتا نرینی / جاهایی‌ میری ک یه موقع آشنا نبینی
نه حسشو داری نه حال فک زدن / تو‌ خودت گیج میشی‌ دیگه آره مثلا
حرفات همیشه بوی غم میده / تو‌ اینه هم تصویر دیگه گندیده
هنو بالا سرت گرماشو داری / راستی‌ دل خوشیاشو سیری چند میدی

ورس ۳
گرگ باش ، مس من / مس ببر
مس جغد تو‌ پرسه‌های شهر / مس سنگ تو‌ لحظه‌های سخت تو‌ عرصه های تنگ
نعرتو بذار تو‌ بارون‌ / بشکون رد شو حتی قانونو
دل نبند ک تش تلخیه / میشی‌ مس من نفس تخلیه
با دستات ، همیشه خسته رو تنت / رو زخماتم نمک وابسته بودن
ترجیح میدی جای اینکه نقش بچینی / واسه بعد زندگیتو توی لحظه ببینی‌
می‌شه شب می‌شه روز می‌شه فردا / تو می‌خواستی نهرو کنی‌ دریا
‌هه شودی شبی‌ مردمت / ببین تو‌ رویا همیشه حقیقت گمه