کـجــای ایـن جــنـگـل شــب
پنهون می شی خورشیدکم
پشـت کدوم ســد ســکـوت
پـر مـی کــشــی چــکـاوکم

چرا بـه من شک می کنی
مـن کـه مـنـــمبـرای تــو
لبـریـزم ازعـشــق تــو و
سـرشــارم از هــوای تــو

دسـت کدوم غزل بـدم
نـبــض دل عـاشـقـمـو
پشت کدوم بهانه باز
پنهون کنم هق هقـمو

گـریه نمی کنمنـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنمببیـن

سفر نکن خورشیدکم
ترک نکن منونرو
نبودنت مرگه منه
راهییه این سفر نشو
نزار که عشق من وتو
اینجا به اخر برسه
بری تو و مرگ من از
رفتن تو سر برسه

گـریه نمی کنمنـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنمببیـن

نـوازشــم کــن و بـبـیــن
عشق می ریزه از صدام
صدام کــن و ببـین که باز
غنچه می دن تـرانه هام
اگر چه من به چـشـم تو
کمـمقـدیمی امگمـم
آتشـفشـان عـشـقـمـو
دریـــایپــر تـلاطــمــم

گـریه نمی کنمنـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنمببیـن