من باز تنها اومدم دریا
جای خودت عکسات همرامه
اینجا میام دلتنگ تر می شم
دوریت تنها درد دنیامه

هر وقت تنهایی میام دریا
غصه به من نزدیکتر می شه
اشکامو یکجا جم کنی کم کم
اندازه ی چن تا خزر می شه

ایکاش اونروزی که می رفتی
عکساتم از اون خونه می بردی
شاید یه کم بی رحمیه اما
ایکاش این زخم و تو می خوردی

آوردمت دریا دلت واشه
رفتی که جات تو خونه خالی شه
میخوام بگیرم دستتو اما
دستاتو توو عکسم مگه می شه

این غصه داغون کرد دنیامو
برگرد و یه فکری واسه من کن
لعنت به این دریا به این عکسا
تکلیف این احساس و روشن کن