امین مرعشی
منو کشت

بی قرارم، نا ندارم، بی تو بی هم نفس
تو نیستی و دنیا برام، شده مثل قفس

حال و هوام بارونیه، خونه چه سوت و کور
کاشکی بازم ببینمت، حتی از راه دور

حتی از راه دور، حتی از راه دور ...

بیا که دوری تو منو کشت، غم نبودن تو منو کشت
بیا که خاطره ی خوب اون، چشای روشن تو منو کشت

منو کشت، منو کشت ...

دنیای من سرد و سیاه، بی تو بی تکیه گاه
نا امیدم دیر رسیدم، یه عمری چشم به راه

نمیدونی چه عذابی، می کشم از غمت
نفس من در نمیاد، بس که ندیدمت

بس که ندیدمت ...

بیا که دوری تو منو کشت، غم نبودن تو منو کشت
بیا که خاطره ی خوب اون، چشای روشن تو منو کشت

بیا که دوری تو منو کشت، غم نبودن تو منو کشت
بیا که خاطره ی خوب اون، چشای روشن تو منو کشت

منو کشت، منو کشت ...